Duke përmendur shembuj të diskriminimit bazuar në përkatësinë etnike, ai tha se kjo përfshin “të drejtën mbi tokën, shtetësinë, të drejtat e kombësisë, lirinë e lëvizjes,sigurinë e qëndrimit, administrimin e ligjit dhe lëshimin e lejeve të ndërtimit”
Richard Falk, një ish-raportues i Kombeve të Bashkuara (OKB) për të drejtat e njeriut dhe ekspert i të drejtës ndërkombëtare në Universitetin Princeton me bazë në SHBA, ka deklaruar se një “e ardhme paqësore” në çështjen palestineze “nuk do të lindë derisa Izraeli të rrëzojë aparteidin”.
“Një e ardhme paqësore nuk do të lindë derisa Izraeli të rrëzojë aparteidin dhe të pranojë të trajtojë palestinezët sipas standardeve të të drejtave të njeriut, përfshirë respektimin e të drejtës palestineze të vetëvendosjes”, tha Falk duke folur në një intervistë për Anadolu Agency (AA).
Së fundmi, organizata kryesore izraelite për të drejtat e njeriut “B’Tselem” publikoi një raport duke e etiketuar Izraelin si një “shtet aparteid” mbi politikën e këtij vendi të favorizimit të hebrenjve mbi palestinezët. Raporti i organizatës izraelite tha se politikat, ligjet dhe praktikat izraelite kanë për qëllim të promovojnë epërsinë hebreje.
Duke folur në një intervistë për Anadolu Agency (AA), Falk komentoi publikimin e organizatës “B’tesem”, duke e cilësuar si një zhvillim të rëndësishëm.
“Padyshim është një zhvillim i rëndësishëm kur organizata më e respektuar e të drejtave të njeriut e Izraelit publikon një raport që konfirmon raportet e mëparshme të OKB-së dhe pretendimet se palestinezët janë viktimizuar nga një regjim aparteid që kërkon të imponojë politika dhe praktika që sigurojnë epërsinë e hebrenjve duke viktimizuar popullin palestinez në të gjithë Palestinën historike”, u shpreh Falk.
Më tej, Falk tha se “realiteti de fakto i një shteti të kontrollit të unifikuar izraelit sugjeron që qëllimi i miratuar ndërkombëtarisht i një zgjidhjeje të negociuar me dy shtete ka zëvendësuar ambiciet izraelite për të përfunduar projektin sionist të krijimit të një shteti ekskluzivisht hebre në të gjithë tokën e premtuar”. Sipas tij, ambiciet e tilla në vitin 2018 u pranuan nga Izraeli në mënyrë implicite.
“Këto ambicie u pranuan në mënyrë implicite nga Izraeli në vitin 2018 kur ai miratoi një Ligj Themelor që pohonte se vetëm populli hebre ka të drejtën e vetëvendosjes brenda shtetit të Izraelit, se iniciativa e vendbanimeve të paligjshme ndërkombëtarisht meritonte mbështetje kombëtare dhe se hebraishtja ishte e vetmja gjuhë zyrtare”, theksoi Falk.
Ai theksoi se një nga kontributet e raportit të organizatës “B’Tselem” është “identifikimi i elementeve të aparteidit izraelit duke iu referuar politikave dhe praktikave specifike që mbështeten në ruajtjen e epërsisë hebreje mbi jo-hebrenjtë brenda territorit të saj sovran”.
“Midis këtyre janë standardet diskriminuese të zbatueshme për imigracionin, duke u dhënë hebrenjve në të gjithë botën një të drejtë kthimi ‘të pakufizuar’, ndërsa palestinezëve u mohon çdo të drejtë migrimi edhe nëse prindërit ose gjyshërit e tyre kanë lindur brenda territorit të vendit”, tha ish-raportuesi i OKB-së për të drejtat e Njeriut.
Duke përmendur shembuj të diskriminimit bazuar në përkatësinë etnike, Falk tha se kjo përfshin “të drejtën mbi tokën, shtetësinë dhe të drejtat e kombësisë, lirinë e lëvizjes, sigurinë e qëndrimit, administrimin e ligjit dhe lëshimin e lejeve të ndërtimit”.
“Është e qartë se këto tipare të aparteidit ndryshojnë nga fusha në fushë, nga Izraelit në Kudsin Lindor, Bregun Perëndimor dhe Gazën, por sipërmarrja kryesore është e qëndrueshme, përkatësisht dominimi shfrytëzues nga hebrenjtë mbi jo-hebrenjtë, veçanërisht mbi palestinezët”, theksoi Falk.
“Nga viti 1948 e deri më sot, palestinezët kanë vuajtur si popull, qindra mijëra janë zhvendosur dhe shpërngulur si pjesë përbërëse e planit të përgjithshëm izraelit për të qenë një shtet me shumicë hebreje”, shtoi ai.
“Komuniteti ndërkombëtar ka bllokuar në një orë të prishur për çështjen e Palestinës”
“Në fakt, spastrimi etnik është një pashmangshmëri, duke i dhënë Izraelit pretendimet e legjitimitetit si demokraci. Palestinezët, të detyruar të braktisin atdheun e tyre, janë të paktën viktima të aparteidit po aq sa palestinezët që jetojnë nën kontrollin territorial të Izraelit”, tha Falk.
Përderisa nuk ka pasur asnjë prononcim nga qeveria izraelite mbi raportin e organizatës “B’Tselem”, Falk tha se ai nuk mendon se “Izraeli do të veprojë më njerëzisht ndaj palestinezëve si rezultat i raportit”.
Pothuajse tre dekada pas luftës arabo-izraelit të vitit 1948, Izraeli në vitin 1967 pushtoi territoret palestineze, përfshirë Bregun Perëndimor, Kudsin Lindor dhe Rripin e Gazës.
Palestinezët i duan këto territore për krijimin e një shteti të ardhshëm palestinez.
Izraeli ka krijuar vendbanime në Bregun Perëndimor, përfshirë në Kuds, ku banojnë mbi 600 mijë kolonë.
Në lidhje me çështjet mbi qëndrimin e komunitetit ndërkombëtar mbi çështjen e Palestinës, Falk tha se, “Komuniteti ndërkombëtar duket se është bllokuar në një orë të prishur nga aderimi i tij i vazhdueshëm ndaj diplomacisë krejtësisht të diskredituar të Oslos, e cila ishte premisë e një zgjidhjeje me dy shtete”.
Ai shprehu besim se një zgjidhje e drejtë mund të dalë nga rezistenca palestineze dhe iniciativat e solidaritetit global, “duke ushtruar presion të mjaftueshëm mbi udhëheqjen izraelite në mënyrë që të shkaktojë një rillogaritje të interesave kombëtare”.
“Është e dobishme të kujtohet se ky kombinim i zhvillimeve shpjegon shembjen e papritur të regjimit aparteid në Afrikën e Jugut”, theksoi Falk.