Ekspertët thonë se Bashar al Assad mbajti një zgjedhje për të detyruar sirianët të nënshtrohen dhe t’u japin disa mbështetësve të tij ndërkombëtarë një arsye që të mbështesin atë. A mund të ketë sukses?
Zgjedhjet në Siri kanë shkaktuar një cunami shakash dhe memesh në mediat sociale me kritikët që e shohin atë si Bashar al Assad duke garuar kundër Bashar al Assad.
Besnikët e Asadit organizuan për herë të tretë festimet e të ashtuquajturës rizgjedhjen e tij pa ndjerë nevojën për të pritur që votimi të zhvillohej më 26 maj. U bë e qartë se si besnikët ashtu edhe opozita e dinin shumë mirë që sondazhet do ta tregojnë Asadin si një fitimtar.
“Me rastin e Sirisë dhe fitores së Bashar Al-Assad, dy vëllezër (artistë) ju ftojnë të festoni fitoren e Asadit në zgjedhjet kryesore”, shkruhet në një poster që qarkulloi në mediat sociale.
“Rroftë Asad”, përfundoi posteri.
Ashtu si babai i tij Hafez al Assad, Bashar al Assad vendosi taktika të pamëshirshme për të qëndruar në pushtet sa më gjatë që të jetë e mundur. Ndërsa Hafez drejtoi Sirinë për 29 vjet, Assad përfundoi 21 vjet në pozicionin e pushtetit, megjithëse mbretërimi i tij është i ndotur me gjakun e mijëra Sirianëve që u ngritën kundër tiranisë së tij më 2011.
Për vëzhguesit e Sirisë, zgjedhjet bartën një mesazh të qartë – se Asad synon të mbajë pushtetin, jo domosdoshmërisht me bindje por me forcë.
Për Thomas Pierret, një studiues i vjetër në Institutin e Kërkimit dhe Studimit mbi Botën Arabe dhe Myslimane (IREMAM), zgjedhjet nën sundimin e Asadit janë një “shfaqje e fuqisë” dhe një “ritual” që ka për qëllim të detyrojë njerëzit, veçanërisht ata që jetojnë në ish-zonat e kontrolluara nga opozita, për të ardhur në kutitë e votimit dhe “të vendosin nënshtrimin e tyre ndaj regjimit”.
“Qëllimi kryesor i zgjedhjeve nuk ishte aq shumë për të synuar mbështetësit e regjimit, por ata sirianë që nuk e mbështesin Asadin, por jetojnë nën kontrollin e Asadit,” tha Pierret.
Besnikët e Asadit kanë ngritur gjithnjë e më shumë kritikat e tyre ndaj regjimit mes një krize të rëndë ekonomike që shtyu vijën e varfërisë së vendit në rreth 90 përqind. Por mbështetësit e tij hardcore qëndrojnë besnikë si kurrë më parë. Për të provuar besnikërinë e tij ndaj Asadit, një komandant bëri një shfaqje duke prerë gjoksin me thikë dhe duke shënuar fletën e votimit me gjakun e tij.
Pierret argumenton se Asad nuk është i interesuar të fitojë zemrat e kundërshtarëve as. Ministria e Brendshme e vendit tha se rreth 1.8 milion sirianë brenda dhe jashtë vendit ishin shënuar “të papërshtatshëm për të votuar”. Raportet sugjerojnë se ka pasur një presion të madh mbi banorët lokalë në zonat e mbajtura më parë nga opozita për të miratuar publikisht nënshtrimin e tyre ndaj Asadit.
“Ai është i gatshëm të detyrojë njerëzit që jetojnë në këto rajone (në nënshtrim) sepse ata ende shihen si armiq dhe si tradhtarë të regjimit,” tha Pierret, duke shtuar se Asad donte t’i detyronte ata të shfaqnin publikisht besnikërinë e tyre ndaj regjimit.
“Është shumë simbolike që vendi i zgjedhur për të votuar ishte qyteti i Douma-s, një bastion i opozitës për shumë vite,” thotë ai.
Qyteti është i njohur si vendlindja e revolucionit Sirian. Regjimi dhe aleatët e tij, megjithatë, më vonë e rrafshuan qytetin në një përpjekje për ta rimarrë atë. Ata akuzohen për kryerjen e një sulmi me gaz kimik që mbetet një nga mizoritë më vdekjeprurëse të luftës Siriane.
Ayman Abdel Nour, një figurë e opozitës Siriane dhe një gazetar, thotë se me zgjedhjet, Asad dëshiron që një numër i përkrahësve të tij, duke përfshirë Egjiptin, Kinën dhe disa vende të tjera Arabe, të kenë një justifikim për ta mbështetur atë mes presionit ndërkombëtar.
“Në këtë mënyrë, këto vende mund të thonë, Asad fitoi zgjedhjet, edhe nëse ato ishin pjesërisht të drejta. Pra, pse të mos normalizojmë marrëdhëniet (me regjimin sirian), të hapim ambasadat e tij,” thotë Abdel Nour.
Përpara zgjedhjeve, shtetet evropiane dhe SH.B.A. dënuan zgjedhjet për “as të lira as të ndershme”. Me sirianët e përjashtuar jashtë vendit, njerëzit në kampe refugjatësh në Sirinë verilindore, si dhe të tjerët që jetojnë në bastionin e fundit rebel nuk morën pjesë në zgjedhje, vetëm rreth 25 përqind e popullsisë ishin në gjendje të votonin në zgjedhje.
A mund të ndryshojnë zgjedhjet diçka në sytë e bashkësisë ndërkombëtare? Jo shumë mendojnë se mundet.
Mazen Hassoun, një refugjat sirian dhe një gazetar, tha se “miliona sirianë brenda Sirisë dhe refugjatët në vendet e tjera nuk i njohin këto zgjedhje dhe janë plotësisht të vetëdijshëm se ato janë organizuar nga Asadi”.
Ai tani është i vendosur në Gjermani, ku qeveria nuk lejoi procesin zgjedhor në ambasadën Siriane në Berlin, duke e thirrur atë si një mashtrim. Duke kujtuar se babai i udhëheqësit të regjimit erdhi në pushtet me një grusht shteti, ai thotë, “Regjimi sirian ka një histori të gjatë të trillimit dhe organizimit të zgjedhjeve presidenciale”.
Abdel Nour thotë se zgjedhjet nuk do të jenë në gjendje të arrijnë atë në të cilën ai po vinte bast.
“Kjo nuk ndryshon asgjë në lidhje me pozicionin e KB, komunitetit ndërkombëtar,” thotë Abdel Nour.
