Japonia është vënë sërish në qendër të vëmendjes për shkak të rënies së popullsisë. Çdo vit në të gjithë botën ka lajme që merren me pakësimin e popullsisë së japonisë, duke e cilësuar arsyen si një mister të madh.
“News York Times” në një artikull të vitit 2012-të shtroi pyetjen se a mund të mbijetonte Japonia pa foshnja?
Por vetë shteti japonez prej kohësh ka nisur diskutime për rënien e numrit të lindjeve, duke e ndaluar atë, por akoma nuk ka asnjë përmirësim sa i përket shtimit të popullsisë.
Pavarësisht tre dekadave të task-forcave, programeve mbështetëse të qeverisë dhe ministrave të ngarkuar me këtë çështje, pak ka ndryshuar. Ndërsa rënia e nivelit të lindjeve është ndalur, Japonia nuk ka mundur të bëjë pothuajse asgjë për ta rritur atë ndjeshëm.
Një rekord i ulët prej 1.26 lindjesh u regjistrua në 2005, i cili është rritur në 1.3 lindje në vitin 2021 dhe ndërsa kjo është ndikuar nga pandemia, nuk ka qenë mbi 1.5 lindje në më shumë se tre dekada.
Japonia është shpesh e bindur se rënia e sëmundjeve të saj është gjendja e keqe ekonomike që nga vitet 1980, por kjo lidhje duket më pak se e qartë. Lindjet ranë gjatë gjithë viteve 1970 dhe 80, me “Shoku 1.57” që vinte në kulmin e fuqisë së tij ekonomike.
Nëse diçka duket se ka një lidhje të kundërt midis pasurisë dhe fertilitetit: Okinaëa, rajoni më i varfër i vendit, ka vazhdimisht shkallën më të lartë, me Tokion e pasur më të ulët. Përvoja e vendeve të tjera gjithashtu tregon ndryshe, me Singaporin e pasur me një normë edhe më të ulët se Japonia.
Pothuajse çdo vend në Evropë është nën nivelin 2.1 lindje të nevojshëm për të mbajtur popullsinë, duke përfshirë Kroacinë, Portugalinë, Shqipërinë dhe Greqinë që të gjitha do të humbasin nivele të ngjashme me Japoninë gjatë tre dekadave të ardhshme.
