Kursimtarët evropianë po tërheqin më shumë nga paratë e tyre nga bankat, duke kërkuar një marrëveshje më të mirë pasi huadhënësit rezistojnë të paguajnë për të mbajtur depozitat.
Trendi u shfaq pasi disa nga huadhënësit më të mëdhenj të rajonit sinjalizuan një fillim fitimprurës të vitit në rezultate që ofruan gjithashtu një pasqyrë të një fenomeni të quajtur “shëtitja bankare” – një dalje e ngadaltë, por e konsiderueshme e parave nga klientët.
Bankat nuk humbën kohë për të rritur normat e interesit për kreditë kur normat e interesit u rritën me shpejtësi nga një lëvizje gati 15-vjeçare rreth zeros, por shumica u ndalën në rritjen e normave të depozitave për miliona klientë.
Kjo rriti fitimet në shumë banka të mëdha mbi pritshmëritë e shumë analistëve, por i la depozituesit të pakënaqur, duke ngritur pyetje të reja në lidhje me stabilitetin afatgjatë të sektorit.
“Bankat tradicionale duhet të vendosin nëse do të maksimizojnë kthimet duke i mbajtur normat e depozitave sa më të ulëta që të jetë e mundur apo të kenë përparësi likuiditetin dhe stabilitetin e tyre duke rritur normat dhe duke mbajtur fondet e klientëve”, tha Nicola Marinelli, asistent profesor i financës në Universitetin Regent në Londër.
Fondet e tregut të parasë janë treguar të njohura me kursimtarët që kërkojnë kthime më të larta në paratë e tyre ndërkohë që nivelet e larta të inflacionit vazhdojnë.
Në vitet e fundit, yield-et e këtyre aktiveve kanë tejkaluar vetëm në mënyrë margjinale normat e depozitave bankare, por indeksi i tregut të parasë në stërlina të Crane raportoi një kthim vjetor 7-ditor prej 4.12 përqind që nga 25 prilli, krahasuar me normat nga disa banka që janë ende nën 1. për qind, shkruan Reuters.
Në Britani, klientët e NatWest tërhoqën 11.1 miliardë £ në tre muajt e parë të vitit, depozitat e HSBC, duke përjashtuar hyrjet e njëhershme, ranë me 10 miliardë dollarë në 1.6 trilion dollarë, ndërsa Barclays dhe Lloyds Banking Group panë një rënie prej 5 miliardë dhe 2.2 miliardë dollarë.
Në Gjermani, të dhënat e Bundesbank treguan se depozitat e familjeve ranë me pothuajse 8 për qind nga një vit më parë, me Deutsche Bank, banka më e madhe e vendit, që pjesërisht ia atribuon rënien e saj prej 4.7 për qind në tremujorin e parë frikës së një krize bankare të përhapur në Shtetet e Bashkuara dhe Zvicër. .
Zyrtari kryesor financiar James von Moltke pranoi, megjithatë, se konkurrenca më e madhe me “disa depozita të ndjeshme ndaj çmimit që largohen nga banka” dhe disa klientë që kaluan në alternativa me rendiment më të lartë si fondet e tregut të parasë luajtën gjithashtu një rol.
BNP Paribas e Francës gjithashtu raportoi një rënie modeste të depozitave në tremujorin e parë, ndërsa Santander i Spanjës ishte i vetmi peshë e rëndë evropiane që raportoi një rritje prej 6 për qind në të njëjtën periudhë.
Disa ligjvënës kanë kritikuar bankat për mospërputhjen midis asaj që u ngarkojnë huamarrësve dhe normave të interesit që u ofrohen depozituesve.
“Ka të bëjë me përfitimin. Ka të bëjë me ruajtjen e fitimeve tona. A nuk është kjo përgjigja?”, pyeti deputetja britanike Angela Eagle shefat e bankave në një seancë dëgjimore në Parlamentin britanik në shkurt.
Shefi ekzekutiv i HSBC, Noel Quinn e përshkroi humbjen e depozitave të bankës së tij si “asgjë të rëndësishme”, ndërsa Andy Halford, zyrtari kryesor financiar në Standard Chartered, i tha Reuters se mendonte se njerëzit në fund të fundit do t’i jepnin përparësi sigurisë mbi pagesat e interesit.
