Në periudhën nga viti 1982 deri në vitin 1998, qeveria gjermane luajti një lojë të dyfishtë dhe nga njëra anë mbështeti publikisht pranimin e Turqisë në Bashkimin Evropian, ndërsa e bojkotoi fshehurazi këtë qasje, sipas mediave gjermane që citojnë dokumente të deklasifikuara.
Dokumentet e vitit 1992, të publikuara nga Instituti për Historinë Bashkëkohore në Mynih, dëshmojnë dyshimin për mashtrim në qëndrimin e qeverisë federale të Helmut Kohl.
Qeveria thuhet se ka mbështetur pranimin e Turqisë në paraardhësin e BE-së, Komunitetin Evropian, por fshehurazi ka punuar për të penguar atë proces, shkruan Der Spiegel.
Kur ministri i Jashtëm gjerman Klaus Kinkel siguroi se Turqia është pjesë e Evropës, Der Spiegel shkroi se asnjë fjalë që ai tha nuk ishte e vërtetë.
Sipas mediave që citojnë fjalët e Kohl-it, Turqia nuk mund të anëtarësohet sepse i përket “një dimensioni tjetër”.
Në nëntor 1992, Kohl siguroi gjithashtu kryeministren e atëhershme të Polonisë, Hanna Suchock, se nga këndvështrimi i Gjermanisë, anëtarësimi i plotë i Turqisë në BE ishte “i paimagjinueshëm”.
Kohl shpesh është përpjekur të mbrohet kundër pretendimeve se ai është antiturk, sepse djali i tij Peter është i martuar me një grua turke.
Turqia ka procesin më të gjatë të negociatave për anëtarësimin në BE. Në vitin 1964, vendi nënshkroi një marrëveshje asociimi me Komunitetin Ekonomik Evropian (EEC), e cila zakonisht shihet si hapi i parë për t’u bërë më në fund një kandidat.
Megjithatë, duke aplikuar për kandidaturë zyrtare në vitin 1987, Turqisë iu desh të priste deri në vitin 1999 për të marrë statusin e vendit kandidat.
Megjithatë, Turqisë iu desh të priste edhe gjashtë vite të tjera, deri në vitin 2005, për fillimin e negociatave, që ishte një proces jashtëzakonisht i gjatë në krahasim me kandidatët e tjerë.
Procesi i pranimit duket se ka ngecur vitet e fundit, veçanërisht për shkak të disa mosmarrëveshjeve, duke përfshirë tensionet në Mesdheun lindor me Greqinë, rolin e Turqisë në Siri dhe krizën e emigrantëve.
Zyrtarët turq shpesh i bëjnë thirrje BE-së që të heqë pengesat politike ndaj anëtarësimit.
