Jetë “pa pengesa” nga imami boshnjak me shikim të dëmtuar

Kur'an-ı Kerim'i ezbere okuyan, bisiklet süren, bilgisayar kullanabilen doğuştan görme engelli Boşnak imam Salkan Delic, hayatını "engelsiz" yaşayarak tanıyanları kendisine hayran bırakıyor. Bosna Hersek'in kuzeydoğusundaki Srebrenik yakınlarındaki Previle'de yaşayan 23 yaşındaki Delic, Tuzla'daki Behram Bey Medresesinden mezun olmasının ardından eğitimine Zenica Üniversitesi İslam Pedagoji Fakültesinde başarıyla devam ediyor. ( Samır Jordamovıc - Anadolu Ajansı )

Imami boshnjak me shikim të dëmtuar Salkan Delic, i cili mund të recitojë Kur’an, të ngasë biçikletën dhe të përdorë një kompjuter, i magjeps ata që e njohin duke jetuar jetën e tij “pa pengesa”.
Delic, 23 vjeç, i cili jeton në Previle, afër Srebrenikut në verilindje të Bosnje dhe Hercegovinës, vazhdon me sukses shkollimin në Fakultetin e Pedagogjisë Islame në Universitetin e Zenicës pasi u diplomua në Medresenë Behram Bej në Tuzla.

Delic tha për Anadolu Agency (AA) se ai ishte studenti i parë me shikim të dëmtuar që studioi në institucionet e Bashkimit Islamik në vend dhe se ai e shkroi Kur’anin me alfabetin Braille duke ndjekur rregullat e tajvidit.

Duke thënë se ka lindur pa sy, Delic tha: “Zoti donte që të ishte kështu. Këtu nuk ka asgjë për t’u ofenduar apo zemëruar. Unë nuk kam shikim, por Zoti më ka dhënë bekime të tjera. Për shembull, unë mund të ndjej gjithçka që është afër meje, dëgjoj më ashpër, mësoj përmendësh më shpejt.” tha.

Delic shpjegon se ai nget biçikletën e tij pa asnjë problem dhe madje luan futboll ndonjëherë, “Të gjithë pyesin se si mund të luaj futboll. Unë mund të ndjej se kush po shkon në çfarë drejtimi, ku është topi. Nuk kam frikë as të goditem”. tha ai.

Duke thënë se nevojat e tij i plotësonte vetë, Delic tha: “Që nga fëmijëria ime nuk kam lënë askënd të bëjë diçka për mua. Doja të luftoja veten. Një miku im nga medreseja donte të më mësonte të drejtoja makinën, por aftësitë e mia nuk u përmirësuan. Nuk dua që askush të më vijë keq për mua”. tha.

Delic vazhdoi fjalët e tij si më poshtë:

“Ata nuk ishin të përgatitur për problemet që do të sillte situata ime. As medreseja nuk kishte program të veçantë për mua. U regjistrova në Fakultetin e Pedagogjisë Islame në Zenicë. Viti im i fundit. Profesorët e mi në fakultet ishin gjithmonë pranë meje. Ata gjithashtu më ndihmuan të merrja notat e nevojshme për të studiuar për provimet.”

Kategoritë
LajmeTë ndryshme