Prostitucioni është i paligjshëm, por tolerohet në Ukrainë, një nga destinacionet më të njohura të turizmit seksual në Evropë para luftës. Të dhënat zyrtare tregojnë se 53 mijë persona merren me “tregtinë më të vjetër” në atë vend.
Me rënien e bombave ruse, punonjësit socialë vunë re se numri i trajtimeve të HIV-it në sistemin shëndetësor publik po zvogëlohej dhe njerëzit që kishin nevojë për barna të tilla po zhdukeshin nga rrugët.
Kur ushtarët iu afruan Tatyanës, zakonisht duke mbajtur armë, ata shpesh kërkonin zbritje për shërbimet që ajo nuk ndihej e sigurt duke refuzuar t’i ofronte.
“Ushtarët thonë, ‘Tanya, eja në klasë’. Unë vij dhe i argëtoj gjithë natën për të njëjtat para,” tha ajo për New York Times.
Pushtimi rus preku çdo qytet dhe industri në Ukrainë, duke vrarë mijëra civilë dhe duke detyruar miliona të largohen nga shtëpitë e tyre.
Ata që “shesin” seksin, një popullsi veçanërisht e cenueshme edhe në kohë paqeje, janë në rrezik më të madh të varfërisë, detyrimit dhe rreziqeve shëndetësore, me implikime për luftën e Ukrainës për të ndaluar përhapjen e HIV.
Prostitucioni është i paligjshëm, por tolerohet gjerësisht në Ukrainë, një nga destinacionet më të njohura të turizmit seksual në Evropë para luftës.
Qendra e Shëndetit Publik të Ukrainës, e drejtuar nga qeveria, raporton se rreth 53,000 njerëz janë marrë me prostitucion para luftës.
Lufta uli ndjeshëm të ardhurat e punëtorëve të tyre dhe ndërpreu seriozisht programet e ndihmës ndaj drogës dhe HIV-it.
Para pushtimit, Ukraina kishte një popullsi të madhe me HIV dhe kjo ishte një prioritet për shërbimet shëndetësore të vendit.
Rreth një e treta e njerëzve që ishin pjesë e programit të asistencës për personat me infeksion HIV ose të varur nga droga para luftës e ndërprenë trajtimin në fund të verës së vitit të kaluar.
Lufta ka përmbysur progresin e viteve drejt praktikave më të sigurta, thonë punonjësit socialë, por disa “punëtore gra”, të intervistuara nga NT me kusht anonimiteti nga shqetësimi për familjet e tyre dhe nga frika e policisë, thanë se kishin nevojë për punë për të mbijetuar.
Një prostitutë tha se ajo tani paguan gjashtë dollarë në orë, që është gjysma e tarifës së paraluftës, dhe se klientët e saj të rregullt nuk vijnë tek ajo sepse nuk kanë më para.
Shërbimet e saj përdoren kryesisht nga ushtarët, por disa prej tyre refuzojnë të paguajnë çmimin e plotë.
Lufta uli ndjeshëm numrin e klientëve të huaj. Vlada, një nga gratë që punon në bordello, tha se para luftës kishte 18 klientë në ditë, por ky numër sot është përgjysmuar.
“Klientët do të na jepnin këshilla aq të mira sa do të harronim rrogën. Tani, 40 dollarë janë gjithçka që kemi pasi u japim gjysmën e fitimit pronarëve të biznesit,” tha ajo.
Denis, i cili jeton në kryeqytetin e Kievit, përshkroi se si në fillim të luftës ai jetonte në metro, duke u fshehur nga bombardimet. Tani pothuajse nuk ka burra që kërkojnë shërbimet e tij.
Ajo që është problematike është përhapja e shpejtë e HIV-it dhe mungesa e barnave antiretrovirale, dhe punonjësit socialë janë të shqetësuar se HIV do të përhapet më shpejt se në të kaluarën, ndaj bëjnë rregullisht fushata për t’u kujtuar njerëzve të infektuar që të marrin barnat e tyre. mburojë.
