Presidenti i entitetit Republika Sërpska dhe i dyshuari për sulm ndaj rendit kushtetues në Bosnje e Hercegovinë, Milorad Dodik, ka lënë BiH në rrethana të dyshimta për shkak të një konference mbi antisemitizmin që do të mbahet në dy ditët e ardhshme në Jerusalem.
Përveç Dodikut, në këtë konferencë dyditore do të marrin pjesë një numër i madh politikanësh nga Evropa, të cilët vijnë pothuajse të gjithë nga parti të ekstremit të djathtë me të kaluar, të paktën, të diskutueshme dhe me qëndrime problematike ndaj hebrenjve.
Pikërisht për këtë arsye, sipas të përditshmes zvicerane Neue Zürcher Zeitung, shumë organizata hebraike kanë vendosur të bojkotojnë këtë ngjarje, të organizuar nga ministri izraelit për diasporën, Amichai Chikli.
Në mesin e këtij “grupi të përzgjedhur”, përveç të arratisurit Dodik, gjenden edhe Jordan Bardella nga Tubimi Kombëtar i Francës, si dhe politikanë nga partia spanjolle Vox, Fidesz-i hungarez, Demokratët suedezë dhe Partia për Liri e ekstremistit të djathtë holandez Geert Wilders.
Veçanërisht interesant, sipas NZZ-së, është rasti i Tubimit Kombëtar. Kjo parti ka dalë nga Fronti Popullor, parti që drejtohej nga Marine Le Pen.
Babai i saj, Jean-Marie Le Pen, ishte lider para saj dhe ishte i njohur si antisemit dhe për mbështetjen e hapur të qëndrimeve neonaziste ndaj hebrenjve.
Megjithatë, Chikli ka vlerësuar se Marine Le Pen është distancuar mjaftueshëm nga qëndrimet e të atit, dhe për këtë arsye Tubimi Kombëtar mori ftesë dhe dërgoi në Jerusalem liderin e saj, Bardella.
Në përgjithësi, të gjitha partitë e djathta që kanë marrë ftesë për këtë konferencë kanë pas vetes disa skandale në të cilat anëtarët e tyre kanë shprehur qëndrime neonaziste, ose madje kanë qenë pjesë e organizatave dhe grupeve neonaziste.
Sipas NZZ-së, antisemitizmi tek ekstremistët e djathtë tashmë është zëvendësuar me islamofobinë, gjë që u ka “siguruar” ftesën për këtë konferencë.
Për më tepër, ministri i jashtëm i Izraelit, Gideon Sarr, ka dërguar udhëzime ambasadorëve në vendet evropiane që “të intensifikojnë bashkëpunimin” pikërisht me partitë ekstremiste të djathta, gjë që pasqyron qëndrimin e qeverisë izraelite ndaj këtyre lëvizjeve politike.
