Madhëria e Saj, Mbretëresha Elizabeth nuk ishte vetëm Shefja e Forcave të Armatosura, ajo ishte zemra e tyre.
Dhe ndërsa ata luftuan për Mbretëreshën dhe vendin, ajo luftoi për ta.
Ajo ishte atje në rastet e mëdha ceremoniale dhe ngjarjet kryesore duke përfshirë Trooping the Color dhe Ditën e Përkujtimit që ishin pjesë e strukturës së jetës së saj.
Por Mbretëresha ishte aty edhe pa kamera dhe turma,
Si komandante e përgjithshme, Mbretëresha bënte rregullisht vizita private në njësitë ushtarake në të gjithë vendin, madje duke marrë me ete dhe fëmijët e saj së bashku me nipërit dhe mbesat. Teksa këta të fundit “kacavirreshin” nëpër automjete, ajo bisedonte e lumtur me gratë dhe fëmijët e ushtarëve.
Mbretëresha njihej nga ushtria thjesht si “The Boss”, “Shefja.”
“Ishte një periudhë dashurie,” thotë ish-majori i Gardës Skoceze David Rankin-Hunt, një anëtar i stafit të saj personal për 33 vjet.
“Familja mbretërore, në të cilën ajo kaloi gjithë jetën e saj, drejtohej në linja ushtarake.”
“Ajo ishte e rrethuar nga njerëz që kishin shërbyer në forca dhe ajo i kuptonte ata dhe ndihej rehat në shoqërinë e tyre.”
Dhe ata ndiheshin po aq rehat në shoqërinë e saj deri në atë pikë sa i folën në një mënyrë që askush nuk guxonte.
“Ushtarët tregonin shaka dhe thoshin gjëra që dikush në familjen mbretërore nuk do të guxonte t’i thoshte”, shpjegon Majori Rankin-Hunt.
“Ajo i pëlqente të gjitha këto. Ajo e donte humorin e ushtarëve.”
Por Mbretëresha dhe pjesëtarët e Forcave të Armatosura e kuptuan njëri-tjetrin në një nivel më të thellë, në kockat dhe gjakun e tyre.
Në fund të fundit, ata ia kishin kushtuar jetën detyrës dhe shërbimit, po ashtu edhe ajo.
Interesi i Elizabeth për ushtrinë ishte aty që në fillim. Magjepsja e saj u regjistrua për herë të parë në vitin 1929, menjëherë pas ditëlindjes së saj të tretë.
Në një nga letrat e saj më të hershme, të diktuara dados së saj, ajo tha: “E dashur mama. Ejani këtu dhe shihni ushtarët dhe bandën.”
Por imagjinata e të resë u formësua edhe nga përvoja ushtarake e babait të saj të dashur, Gjergji VI i ardhshëm, raporton abcnews.al.
Kur babai i saj u bë Mbret, Princesha Elizabeth pa se përvoja e atyre ditëve në det e ndihmoi të fitonte dashurinë, besimin dhe besnikërinë e forcave që shërbenin në Luftën e Dytë Botërore dhe të publikut të gjerë.
Dhe Mbreti e dinte qartë interesin e vajzës së tij.
Në vitin 1942, si dhuratë për ditëlindjen e 16-të, ai e emëroi atë Kryekolonele të Gardës së Grenadierëve. Ajo përfundoi duke grumbulluar rreth 40 tituj të kolonelit të përgjithshëm vetëm në Mbretërinë e Bashkuar.
Por ajo kurrë nuk u mjaftua me tituj. Që në vitet e saj të adoleshencës, Princesha dëshironte të përfshihej në mënyrë aktive.
Ajo filloi fushatën për t’u lejuar të regjistrohej në Shërbimin Territorial Ndihmës kur mbushi 17 vjeç, por Mbreti e kundërshtoi.
Por vajza e tij vazhdoi dhe në vitin 1945, pak para se të mbushte 19 vjeç, Mbreti u dorëzua.
Deri në vitin 1947, Elizabeta ishte aq e shoqërueshme me njerëz ushtarakë, sa gjyshja e saj Mbretëresha Mari ankohej se ajo ishte “e prirur të shoqërohej me oficerë të rinj të Gardës, duke përjashtuar shtresat më përfaqësuese të komunitetit”.
Martesa e saj atë vit me heroin e saj detar, Philip, i dha asaj edhe më shumë akses në këtë botë që ajo e donte, raporton abcnews.al.
Më pas në vitin 1951, në moshën 25-vjeçare ajo qëndroi në krah të babait të saj të sëmurë në Trooping the Color.
Mbretëresha e bëri këtë çdo vit të mbretërimit të saj për pjesën tjetër të jetës, me përjashtim të vitit 1955, kur ngjarja u anulua për shkak të një greve hekurudhore.
Edhe këtë vit, pavarësisht shëndetit të saj të dobët, Mbretëresha ishte e pranishme.
