Mevlida Hukic, 74 vjeçarja, e cila humbi tre djemtë, burrin dhe dy vëllezërit e saj në gjenocidin e 1995 në Srebrenicë, do t’i japë lamtumirën djalit të saj Sejad dhe burrit Hajdin në udhëtimin e tyre të fundit në funeralin masiv që do të mbahet më 11 korrik.
Nëna e pikëlluar Hukic, e cila po përgatitet të varrosë djalin dhe burrin e saj në ceremonitë përkujtimore që do të mbahen në 27-vjetorin e gjenocidit, i cili cilësohet si tragjedia më e madhe njerëzore pas Luftës së Dytë Botërore në Evropë, tha se ka varrosur një të tillë. të djemve të saj në Varrezat Përkujtimore të Potoçarit në vitet e mëparshme.
Hukic deklaroi se eshtrat e djalit të tij më të vogël, Samirit, i cili u vra në gjenocid, ende nuk janë gjetur dhe se ai vazhdon të jetojë me djalin e tij Zuhdo, i cili arriti t’i mbijetojë rrugës së përdorur nga civilët boshnjakë për të arritur në kasafortë. zonë.
Hukic, një nënë nga Srebrenica, deklaroi se ka 27 vjet që përdor drogë çdo ditë dhe tha se kurrë nuk e kishte menduar ndarjen e burrit dhe djemve të saj.
Duke thënë se ai i rriti mirë dhe moralisht fëmijët e tij, Hukic tha: “Njerëzit i admironin ata. I kam ëndërruar gjithmonë pasi u vranë. Unë ende shoh dhe qaj. Unë jam ende duke luftuar. Nuk ishte e lehtë të rrisësh fëmijë dhe t’i udhëzoje në rrugën e drejtë. Tani ata janë zhdukur. Nuk e di sa kohë do të më japë Zoti që të jetoj”. përdori frazat.
Duke shpjeguar se ai humbi dy nga vëllezërit e tij në Bratunac dhe se nëna e tij ndërroi jetë nga trishtimi, Hukic tha: “Unë nuk urrej askënd, por si musliman, i lutem Allahut që t’u japë atyre vrasësve atë që meritojnë. Pavarësisht gjithçkaje, ne ende duhet të jetojmë së bashku. Shpresoj të mos përsëriten të njëjtat gjëra, gjithmonë do të ketë paqe. Unë jetoj gjithmonë me frikën se diçka do të ndodhë përsëri.” tha.
Duke thënë se jetonte me shpresën për të gjetur djalin e saj të humbur Samirin, nëna e përlotur Hukic tha: “Herën e fundit që e pashë djalin tim Sejadin, i cili do të varroset këtë vit, në ëndërr. Kur isha gati të hyja në shtëpi në ëndërr, e pashë të fshehur poshtë shkallëve dhe e pyeta se çfarë po bënte atje. U zgjova papritmas dhe fillova të qaja.” tha ai.
50 viktima të tjera të gjenocidit do të varrosen në ceremoninë përkujtimore dhe mortore që do të mbahet më 11 korrik të këtij viti.