Mënyra e jetesës ka ndryshuar ndjeshëm, ashtu si edhe ajo që hamë.
Pothuajse çdo verë, fotot e vjetra të plazhit të viteve 1970 dhe 1980 rishfaqen në rrjetet sociale.
Në ato skena të lumtura verore, shumë venë re të njëjtën gjë: të gjithë duken shumë të dobët. A është e mundur që të gjithë ishin më të hollë?
A British beach in the 70s. How badly has the food industry served us. Look, not one overweight person. pic.twitter.com/TslIrTN2J1
— Eric The Grim (@EricTheGrim2) June 17, 2022
Në fakt, autori dhe kolumnisti George Monbiot kreu kërkime për të gjetur përgjigjen.
Ai zbuloi se njerëzit në të vërtetë hanin më shumë në vitet 1970 sesa tani. Gjithashtu, punët janë më të vështira sot se sa në vitet 1970. Fëmijët sot lëvizin po aq sa 50 vjet më parë.
Por ka një ndryshim të rëndësishëm: ai zbuloi se njerëzit sot hanë më shumë sheqer, i cili gjendet në shumë produkte.
In this photo, from 1976, almost everyone is what we would now call slim. So what has happened? A sudden loss of willpower, as some rightwing journos claim? No. An obesogenic environment created by junk food manufacturers and their advertisers. pic.twitter.com/DmzxsD5VLz
— George Monbiot (@GeorgeMonbiot) July 26, 2018
Në të kaluarën hanim më shumë, por ndryshe. Sot, për person, blejmë gjysmën e qumështit të freskët, por pesë herë më shumë kos, tre herë më shumë akullore dhe madje 39 herë më shumë ëmbëlsira qumështore, tregoi hulumtimi i tij.
Ne blejmë gjysmën e vezëve në vitin 1976, por një të tretën më shumë drithëra mëngjesi dhe dy herë më shumë ushqime me drithëra; gjysma e numrit të përgjithshëm të patateve, por tre herë më shumë patate të skuqura.
Ndërsa blerjet tona të drejtpërdrejta të sheqerit kanë rënë, sheqeri që konsumojmë në pije dhe ëmbëlsira ka të ngjarë të jetë rritur.
“Ndërrimi nuk ka ndodhur rastësisht. Siç argumentoi Jacques Peretti në filmin e tij The Men Who Made Us Fat, kompanitë ushqimore kanë investuar shumë në dizajnimin e produkteve që përdorin sheqerin për të anashkaluar mekanizmat tanë natyrorë të kontrollit të oreksit, si dhe në paketimin dhe promovimin e këtyre produkteve. për të prishur atë që ka mbetur nga mbrojtja jonë, duke përfshirë përdorimin e aromave subkoshiente. Ata punësojnë një ushtri shkencëtarësh dhe psikologësh ushqimorë për të na mashtruar që të hamë më shumë seç kemi nevojë, ndërsa reklamuesit e tyre përdorin zbulimet më të fundit në neuroshkencë për të kapërcyer rezistencën tonë”, thotë George Monbiot.
