Maher al-Assad, vëllai i presidentit sirian Bashar al-Assad dhe një lider i rëndësishëm ushtarak i regjimit, thuhet se ka shitur sasi të mëdha të pajisjeve ushtarake Libisë para se regjimi sirian të përjetonte rënien e tij.
Sipas informacioneve të publikuara nga portali Atheer, Maher al-Assad shiti 50 tanke, midis 16 dhe 18 hedhësve të raketave shumëtytëshe, si dhe midis 200 dhe 280 ton municion Libisë, konkretisht forcave nën komandën e gjeneralit Khalifa Haftar.
Kjo pajisje u transportua me avionë të tipit Iljuşin Il-76, të cilët shpesh fluturonin drejt Bengazit, bastionit kryesor të Ushtrisë Kombëtare Libiane (LNA) nën drejtimin e Haftarit. Bengazi ishte një bazë kyçe për forcat e Haftarit gjatë konfliktit në Libi, dhe bashkëpunimi i Maher al-Assadit tregon për një lidhje të fortë ushtarake dhe logjistike midis Sirisë dhe forcave të Haftarit.
Interesante është se Moska, e cila është aleati kryesor i regjimit sirian, në këtë rast nuk kishte fuqi të kompensonte burimet ushtarake që u shitën Libisë. Kjo mungesë e furnizimeve shtesë dobësoi më tej potencialin ushtarak të regjimit sirian, duke e bërë Maher al-Assadin një furnizues kyç të armëve për trupat e Haftarit.
Ndërsa regjimi i Assadit përpiqej të mbijetonte në mes të luftës civile në Siri, Maher al-Assad, sipas burimeve, e shfrytëzoi shitjen e armëve si një mjet për financimin e aktiviteteve të regjimit ose ndoshta për mbijetesën e tij personale.
Nga ana tjetër, Haftar mori kështu një mbështetje të rëndësishme ushtarake, e cila i mundësoi vazhdimin e ofensivave kundër forcave rivale në Libi.
Në një kohë kur regjimi i Assadit përballej me kërcënime ekzistenciale, kjo shitje armësh tregon se Maher al-Assad ishte i gatshëm të sakrifikonte një pjesë të burimeve siriane për përfitimet e tij personale ose për forcimin e lidhjeve politike me aktorë të tjerë në rajon.
