Fillimisht dua të marr protezën, pastaj të mbaroj shkollën dhe të jem police, tha nëntë vjeçarja Melike Savkili.
9-vjeçarja Melike Savkili ishte nën rrënoja për 102 orë pas tërmeteve shkatërruese që goditën Turqinë dhe Sirinë në fillim të shkurtit.
Ajo u shpëtua nga minatorët që morën pjesë në operacionet e kërkim-shpëtimit për njerëzit e varrosur pas tërmetit.
Pas shpëtimit të Melikës i është prerë këmba e majtë dhe kjo vogëlushe tani ëndërron të marrë një protezë dhe të ecë sërish.
Para tërmetit, ajo jetonte me familjen e saj në Kahramanmaras, epiqendra e tërmetit. Nga rrënojat u shpëtua edhe nëna e saj, 44-vjeçarja Canan. Fatkeqësisht, babai i Melikës, Selimi (48), vëllai Ismail Efe (16) dhe motra Elife Gokçe (24) vdiqën.
Metin Caliskan, një minator që ishte në ekipin e shpëtimit dhe nxori Meliken nga nën rrënoja, ishte në kontakt me vajzën dhe nënën e saj gjatë gjithë kohës pas shpëtimit.
Për një kohë i priti në shtëpinë e tij në lagjen Cayeli të Rizes. Megjithatë, me kërkesën e tyre, ai i ktheu në Kahramanmaras, ku filluan një jetë të re në një nga vendbanimet e kontejnerëve.
Melike lëviz me ndihmën e një karrige me rrota ose një këmbësor.
Për Anadollin, ajo kujtoi kohën kur ishte e ngujuar nën rrënoja. Siç tha ajo, ajo ishte e uritur dhe e etur dhe po priste të shpëtohej. Ajo tregon se ishte shumë e frikësuar.
“Ishte shumë errësirë, unë nuk mund ta shihja nënën time. Kur ata ndezën dritën nga lart, atëherë pashë nënën time. Më pyetën nëse mund ta shihja dritën. Kur u përgjigja, erdhën për ne”, tha Melike. .
Ajo u gëzua shumë kur dëgjoi zërin e minatorit Caliskan. Tani, pasi u shpëtuan, dëshira e saj është të marrë një protezë.
Fillimisht dua të marr protezën dhe më pas të mbaroj shkollën dhe të jem police”, tha vajza.
Nënë Canan tha se dhimbja është e papërshkrueshme për bashkëshortin dhe dy fëmijët e saj të vdekur nga tërmeti.
“Melike dëshiron të ecë dhe të vrapojë. Ajo do të ecë përsëri dhe shpresoj që të arrijë ëndrrat e saj”, tha Canan.
Minatori Metin Caliskan deklaroi se e gjithë bota ishte e tij pasi shpëtoi Melikën dhe nënën e saj.
“Melike është fëmija ynë tani. Ne donim që ata të qëndronin me ne gjatë gjithë kohës, por ata donin të ktheheshin në Kahramanmaras,” tha Caliskan.
