Kylian Mbappe. Franca. Franca. Kylian Mbappe. Zakonisht kjo përfshihet në çdo fjali që flet për kampionët aktualë të botës. Megjithatë, disa gjëra harrohen vazhdimisht.
Mbulimi i drejtpërdrejtë nga Katari sjellë tek ju nga m&m’s.
Për kë u shkrua kur Franca u bë kampione bote herën e fundit. Tre emra ndoshta ju vijnë menjëherë në mendje – Kylian Mbappe, Olivier Giroud dhe Paul Pogba. Kë kemi harruar vazhdimisht? Ngolo Kante.
Situata është e ngjashme edhe këtë herë, vetëm se dy të fundit të përmendur nuk janë në kampionat. Këtë herë nuk flitet për një magjistar tjetër.
Ai u nënvlerësua, u sulmua për shkak të vendimeve të transferimit, i gjetën të gjitha të metat e mundshme, u përpoqën ta vinin në shtyllën e turpit. Ai u përpoq të përgjigjej në fushë, por nuk ia doli aspak. Ai vendosi të ndryshojë imazhin e tij (të cilit zakonisht i drejtohen në momentet e një krize të madhe jetësore), dhe tani që modeli i flokëve Asterix është ndoshta më i famshmi në të gjithë Galinë.
Kësaj radhe një “fshat galik” prej 26 futbollistësh po tenton të pushtojë gjithë botën me në krye Antoine Griezmann.
Zemra dhe shpirti i kësaj skuadre që shihet më së shumti përmes lëvizjeve të Mbappes apo depërtimit të lojtarëve të tjerë. Griezmann është ngjitësi i përsosur që mban gjithçka së bashku. Më e mira nga të gjitha është fakti se ai krijoi deri tani shanset më të shumta për shënim në turne – 21 (më shumë se shtatë ekipe në total në Kupën e Botës). I pari poshtë tij është Lionel Messi me 18, dhe i pari i radhës janë bashkëlojtarët e tij me nga 11.
Edhe pse “Topi i Artë i Kupës së Botës” do t’i shkojë Messit apo Mbappes (ndoshta varet se kush e fiton titullin), nuk do të ishte i pamerituar nëse e merr edhe Griezmann. Në fakt, ai është njeriu pa të cilin asgjë nga këto nuk do të ishte e mundur.
Një sekret tjetër është fakti se Karim Benzema, lojtari më i mirë në botë vitin e kaluar, nuk luajti fare për Francën. Ka shumë polemika se pse, dhe Didier Deschamps, trajneri i Francës, i ka ushqyer me sukses në fjalimin e tij të fundit për publikun.
Benzema u fal me magji kohët e fundit pasi u përjashtua nga kombëtarja dhe pati një lidhje me një prostitutë (gjoja sepse Zinedine Zidane do të marrë kombëtaren pas Botërorit), por ai nuk luajti asnjë minutë.
Sulmuesi francez nuk është kapërcyer nga lista edhe pse është rikuperuar nga lëndimi dhe aktualisht po stërvitet me Realin.
I pyetur nëse do ta përdorë Benzemën në finale, Deschamps dha një përgjigje të qartë.
“Uh, më mirë të mos i përgjigjem kësaj. Pyetja tjetër”, tha trajneri i Francës.
Se si Benzema ndikoi në dhomën e zhveshjes e dëshmon më së miri shkrimi i “The Team”, ku thuhet se situata në dhomat e zhveshjes u përmirësua në mënyrë dramatike kur Benzema u largua nga Katari. A ju kujtohet Kroacia në Rusi në vitin 2018? Më pas Nikola Kaliniq u hoq nga gara. Një skenar i ngjashëm, por jo identik.
Dhe ajo që është më magjepsëse nga të gjitha është se kjo skuadër franceze duket se ka ende një rezervë. Duket se kanë luajtur aq sa është e mjaftueshme për të fituar, që është një tjetër sekret suksesi, por edhe një mesazh për rivalët. Nëse ata fitojnë kur luajnë kështu, po sikur të përcaktojnë formën e tyre për finalen e madhe.
Katër vite më parë e demoluan Kroacinë me 4:2 dhe askush në Francë nuk do të kundërshtonte që “trikolorët” të fitonin titullin në të njëjtën mënyrë këtë vit. “Trikolorët” janë një përzgjedhje në të cilën lojtarët rezervë bëjnë diferencën e qartë dhe ndoshta kanë stolin më të gjatë në Botëror.
Në fund të fundit, në historinë e Botërorit, Franca nuk ka humbur asnjëherë kur kryesonte në pjesën e parë, gjë që tregon se cilësia nuk bie. Se sa të rëndësishme janë rezervat mund të shihet në shembullin e Theo Hernandez, i cili erdhi si zëvendësues i vëllait të tij dhe po luan turneun e jetës. Në fund të fundit, ai shënoi golin më të shpejtë në gjysmëfinale që nga viti 1958.
Është edhe shembulli i Randal Kolo Muanit i cili shënoi gol pas 44 sekondash nga hyrja në lojë, ishte kontakti i tij i parë me topin në ndeshje. Vetëm Morales (pas 16 sekondash) në 2002 dhe Send (pas 26 sekondash) në 1998 janë përpara tij.
Është rregulli i pesë ndryshimeve që i jep Francës një avantazh shtesë në krahasim me të tjerat, prandaj të jepet përshtypja se ka mbetur ende fuqi në tank për një titull tjetër.
Finalja e katërt në shtatë edicionet e fundit flet shumë për cilësinë që zotëron Franca.
