Lufta Ukrainë-Rusi është në ecje të plotë. Nga 24 shkurti e deri më sot, ushtria ruse pushtoi pjesët lindore të Ukrainës dhe një pjesë të konsiderueshme të bregdetit të Detit të Zi. Me përparimin e saj në bregun e Detit të Zi, ushtria ruse ka krijuar një lidhje tokësore midis Krimesë, e cila u pushtua në vitin 2014, dhe kontinentit rus.
Mbetet e panjohur se çfarë do të ndodhë me luftëtarët e huaj që erdhën në luftë “vullnetarisht” nga vendet e tyre për të mbështetur Ukrainën dhe u kapën rob nga ushtria ruse.
Ndërsa rrjedha e luftës është e tillë, organizatat ndërkombëtare që punojnë për të drejtat e njeriut po kryejnë gjithashtu kërkime të hollësishme mbi krimet e luftës që përfshijnë Rusinë. Masakra e kryer nga ushtria ruse në Bucha, pranë kryeqytetit të Ukrainës, Kiev, pati një ndikim dhe reagim të madh në mbarë botën. Lajmet e fundit mbi këtë temë tronditën mbarë botën. Rrëfimet e 16-vjeçarit Vlad Buryak, i cili jetonte në qytetin Melitopol në bregun e Detit të Zi, dhe u kap nga ushtria ruse teksa po përpiqej të largohej nga qyteti pas përhapjes së përleshjeve këtu, tmerruan ata që e dëgjuan.
Sipas informacioneve në raportin e përgatitur nga Organizata për Siguri dhe Bashkëpunim në Evropë, disa ushtarë të ushtrisë ruse kanë kryer shumë krime lufte në dhomat e torturave të nëndheshme. I njëjti raport përfshinte gjithashtu akuza për vrasje dhe përdhunime në grup. Raporti pretendonte gjithashtu se rreth 600 të burgosur mbaheshin në “bodrume të pajisura posaçërisht dhe dhoma torture” në Kherson.
Duke deklaruar se ai u kap rob nga ushtria ruse ndërsa po përpiqej të largohej nga Melitopol, 16-vjeçari Vlad Buryak bëri pretendime gjakderdhëse për ditët e tij si i burgosur në një intervistë për The Washington Post. Buryak tha se ai ishte mbajtur në një qeli në një zonë të pushtuar dhe se shoku i tij i qelisë ishte torturuar shumë herë. Buryak tha, “Ata e rrahën atë për orë të tëra çdo ditë dhe e goditën trupin e tij me rrymë. Britmat e tij pushtuan të gjithë ndërtesën. Në fund, ai nuk duroi dot dhe tentoi të vetëvritej duke prerë kyçet e dorës me kapakët e kanaçeve.” Duke vënë në dukje se shumë të burgosur u torturuan në ndërtesën ku ai mbahej rob, Buryak tha se ai u detyrua vazhdimisht të pastronte dhomat e torturës.
Buryak tha: “Shpesh herë më është dashur të pastroj pajisjet mjekësore të spërkatura me gjak. Më dukej sikur i kisha humbur emocionet. Pas pastrimit, u solla sikur të mos kishte ndodhur asgjë.” Vlad Buryak u lirua pasi babai i tij, Oleg Buryak, një figurë e lartë në Ukrainë, negocioi shkëmbimin e të burgosurve me autoritetet ruse. Babai dhe djali, të cilët nuk zbuluan detajet e marrëveshjes, u ribashkuan në një rrugë në Ukrainë. Baba Buryak tha: “Kur Vlad u largua, ndjeva se një pjesë e zemrës sime shkoi me të. Kur shpëtova djalin tim dhe e përqafova, ajo pjesë u kthye me të.”
Duke thënë se ai ka qenë në robëri për një kohë të gjatë dhe nuk ka pasur asnjë komunikim me familjen e tij gjatë kësaj kohe, Harding tha: “Dua t’i them Boris Johnson: Nëse mund të flisni me Presidentin Zelenskiy ose Presidentin Putin, unë mund të jem i ruajtur. Ju lutem më ndihmoni, përndryshe do të përballem me dënimin me vdekje”.
